ویزا – شینگن

شنگن

شینگن، روستایی کوچک در جنوب لوکزامبورگ در رودخانه موزل، نقطه پایانی موافقت نامه ای بود که موافقان و مخالفان زیادی داشت، اما در نهایت با پا پیش گذاشتن دو کشور فرانسه و آلمان در 14 ژوئن 1985 به امضا رسید. فرانسه، آلمان، بلژیک، هلند و لوکزامبورگ پنج کشور اروپایی بودند که به کنترل مرزی بین کشورهای عضو پایان دادند و از آنجا بود که اکثر کشورهای اروپایی، به سمت لغو مرزهای ملی خود حرکت کردند تا اروپای بدون مرز به نام “منطقه شینگن” را بسازند.

5 سال بعد در 1990، ایتالیا هم به این جمع اضافه شد. در سال 1991، پرتغال و اسپانیا، در سال 1992 یونان و در سال 1995 اتریش، جزو کشورهای حوزه شینگن شدند. دانمارک، ایسلند، سوئد، نروژ و فنلاند پنج کشور دیگری بودند که در سال 1996 معاهده شینگن را امضا کردند.

جمهوری چک، استونی، اسلواکی، لهستان، مجارستان، لتونی، لیتوانی، مالت، اسلوونی و سوئیس کشورهای بعدی بودند که مرزهای زمینی و هوایی خود را برای کشورهای عضو گشودند. در فوریه 2008، لیختن اشتاین بیست و ششمین و البته آخرین کشوری بود که موافقتنامه شینگن را امضا کرد و بخشی از منطقه شینگن شد. آخرین رویداد مهم در راستای اجرای توافقنامه شینگن در سال 2011 بود که پس از سه سال از امضای توافقنامه شینگن، لیختن اشتاین لغو کنترل مرزهای داخلی خود را اعلام نمود.

ویزای شینگن

ویزای شینگن یکنواخت (USV)

ویزای یکنواخت شینگن مجوز یکی از کشورهای عضو منطقه شینگن برای ترانزیت یا اقامت در قلمرو مورد نظر برای مدت زمان معین حداکثر تا 90 روز در هر دوره شش ماهه از تاریخ ورود است. با توجه به هدف سفر، ویزای متحدالشکل شینگن برای همه در دو دسته “A” و “C”  صادر می شود.

دسته A ویزای ترانزیت فرودگاهی Airport Transit Visa است که به دارنده آن اجازه می دهد بدون ورود به منطقه شینگن، از طریق منطقه بین‌المللی فرودگاه کشور شینگن، سفر کند. ویزای ترانزیت فرودگاهی برای شهروندانی که از یک کشور غیر شینگن به کشور دیگر غیر شینگن سفر می کنند اما در حین مسیر، در یک کشور عضو شینگن پرواز خود را تغییر می دهند اجباری است.

دسته “C”  ویزای کوتاه مدت Short-term visa  است که به دارنده آن اجازه می دهد بسته به اعتبار ویزا، برای مدت معینی در منطقه شینگن اقامت کند. این دسته خاص، با توجه به هدف دارنده سفر، می تواند به شکل زیر دسته‌بندی شود:

• ویزای یک‌بار ورود
• ویزای دوبار ورود
• ویزای چند بار ورود

 

ویزای یک‌بار ورود

ویزای یکبار ورود به دارنده آن این امکان را می دهد که تنها یک بار در مدت زمان معین، همانطور که در برچسب ویزا گفته شده است ، وارد منطقه شینگن شود. پس از خروج از شینگن، فرد دیگر نمی تواند به کشور بازگردد، حتی اگر تعداد روزهایی را که سفارت، ویزا را برای او صادر کرده است، در آنجا سپری نکرده باشد.

برخی افراد به اشتباه فکر می کنند که این ویزا مربوط به تعداد کشورهایی است که دارنده آن مجاز به بازدید است و به آنها اجازه ورود به یک کشور واحد را می دهد. دقت کنید منطقه ای که شما مجاز به بازدید هستید نزدیک به برچسب “معتبر برای” در برچسب ویزای شما است، در حالی که مدت زمانی که مجاز به اقامت هستید نزدیک به برچسب “تعداد ورودی” در برچسب ویزای شما است.

ویزای دوبار ورود

به طور کلی، ویزای دوبار ورود مانند ویزای یک بار ورود که در بالا توضیح داده شد اعمال می شود. تنها تفاوت بین ویزای یکبار ورود و دو بار ورود این است که ویزای دوم به شما این شانس را می دهد که پس از خروج از قلمرو شینگن، یک بار دیگر به آن بازگردید.

باید مراقب باشید که از تعداد روزهایی که مجاز به اقامت در منطقه شینگن هستید و همچنین مدت زمانی که می توانید این روزها را در اتحادیه اروپا بگذرانید، تجاوز نکنید. بنابراین، برچسب “دوبار ورود” را با تعداد کشورهایی که مجاز به ورود هستید و در مدت زمان معین باقی می مانید، اشتباه نگیرید.

با این ویزا، هنگامی که برای بار دوم منطقه شینگن را ترک می کنید، دیگر حق بازگشت ندارید، حتی اگر تمام روزهایی را که اجازه اقامت در آنجا را داشته اید، سپری نکرده باشید. با این حال، اگر بیش از یک بار ویزای دوبار ورود دریافت کرده اید، و به طور مکرر به منطقه شینگن سفر می کنید، به احتمال زیاد ویزای چند بار ورود به شما داده می شود.

ویزای چند بار ورود

ویزای چندبار ورود به دارنده آن این امکان را می دهد که هر چند بار که بخواهد وارد منطقه شینگن شده و یا از آن خارج شود. براساس تعداد دفعاتی که به منطقه شینگن سفر می کنید، می توانید یکی از انواع ویزای چند بار ورود زیر را درخواست کرده و دریافت کنید :

ویزای 1 ساله چند بار ورود

ویزای 3 ساله چند بار ورود

ویزای 5 ساله چند بار ورود